Możliwość przekazywania nauk i praktyk jogi światowej społeczności to dla mnie zaszczyt i osobisty przywilej. Joga jest starożytną metodą naukową, stanowiącą fundament pełnej realizacji naszego życiowego potencjału oraz kreowania ciągłych ewolucyjnych zmian. Najdonioślejszą istotą ewolucji jest zrozumienie, że jesteśmy wieczni, pozbawieni ograniczeń i całkowicie wolni. Praktyki jogi prawdopodobnie powstały dziesiątki tysięcy lat temu jako narzędzie budowania osobistej odpowiedzialności, sposób na zachowanie witalności mimo upływu lat i na stałe rozwijanie swojego postrzegania Świętości i Świętej natury istnienia. Jedna z definicji religii to: „mknąć w głąb dociekania” (Krishnamurti). Jogę można więc traktować jako „naukę dotyczącą religii” lub „naukę dotyczącą dociekania”.
Źródła jogi, podobnie jak większości religii, tkwią w szamanizmie, zatem jogę można postrzegać podobnie: jako środek prowadzący nas do zapanowania nad snem naszego życia. W jodze chodzi o osobistą siłę sprawczą i odpowiedzialność za wszystko, co w życiu robimy.
Istnienie guru jest zjawiskiem stosunkowo nowym i w zasadzie stanowi wypaczenie prawdziwego odwiecznego celu i nauk jogi. Dziś guru nie są nam już potrzebni. Joga powstała, aby pomóc ludziom uzdrawiać siebie, regenerować się i zachowywać energię, a także pozwolić im odzyskać kontakt z siłami życiowymi, dzięki którym powstał Wszechświat. Tradycyjnym znakiem i symbolem jogi jest wyrzeźbiony w kamieniu wizerunek jogina zatopionego w medytacji. Nie ma obok niego nikogo, kto by mu mówił, co ma myśleć lub czynić. Powiązanie z Najwyższym Duchem jest tu zobrazowane przez samotną postać, która nawiązuje z nim osobistą łączność i dialog. Początkowo nie było żadnych pośredników między nami a Duchem, żadnego guru, żadnego kapłana. W mojej opinii, nie ma innego autorytetu w kwestii jogi, niż każdy praktykujący sam dla siebie. Techniki, o których mowa, służą temu, by każdy stał się swoim własnym i jedynym autorytetem w dziedzinie swojej osobistej zmiany. Nauczyciel jogi jest być może kimś, kto ma nieco większe doświadczenie w praktyce niż uczeń, i może przekazać uczniowi pewne techniki, wskazówki i punkt widzenia wynikający z jego własnej praktyki. Można uznać, że po jakiejś liczbie lekcji fizycznej praktyki jogi uczeń będzie w stanie sam się korygować i sam kontynuować naukę. Im szybciej doprowadzę kogoś do samodzielnej praktyki, tym większą mam satysfakcję ze swojej pracy. Prawdziwym celem nauczyciela nie jest posiadanie mnóstwa uczniów, a wykształcenie jak największej liczby mistrzów.
Bycie mistrzem jogi nie oznacza opanowania jakiejś techniki, wykształcenia elastyczności czy siły. Jest to raczej dostrzeżenie Świętej natury istnienia i osobistej odpowiedzialności, która przychodzi wraz z odnalezieniem swojego celu na Ziemi. Wszystkie tradycje szamańskie – do których należy także joga – jako prastare wskazówki życiowe prowadzą do zrozumienia, że naszym duchowym przewodnikiem i nauczycielem jest natura. Wiemy, że nauki jogiczne wyrosły z obserwacji natury. Naszym celem jest zatem odnowa, zachowanie i ochrona środowiska naturalnego lub przynajmniej akceptacja procesów, które zachodzą we Wszechświecie i nie ingerowanie w nie. Ziemia i Wszechświat także są żywymi istotami. Od dziesiątek tysięcy lat rozumieją to przedstawiciele rdzennych kultur na całym świecie.
Fizyczna praktyka jogi Ashtanga, a także wszelkie formy hatha-jogi, zajmują zaledwie niewielką część dnia. Niektórzy poświęcają jodze 20 minut dziennie, inni praktykują 2 godziny lub dłużej. Z biegiem lat, którym towarzyszy praktyka, jasne staje się, że praktyka jest także przygotowaniem do starzenia się i zbliżającej się śmierci. Joga to sprawdzone podejście naukowe, dzięki któremu możemy zyskać dodatkowych 20-30 aktywnie spędzonych lat życia. Jednocześnie, nauki jogi mogą pomóc zmniejszyć lęk przed śmiercią, a w konsekwencji także inne lęki, które nie pozwalają nam podążać za naszymi marzeniami.
Oddolny ruch jogi na Zachodzie zatacza coraz szersze kręgi i stał się już międzynarodową rodziną skupiającą przyjaciół z całego świata. Grupa ta przyjmuje do siebie i troszczy się o każdego, kto zechce się do niej przyłączyć. Joga rozwija się od dziesiątek tysięcy lat i będzie nadal rosnąć w siłę. Każde kolejne pokolenie dodaje swoje idee i koncepcje do jogi jako dziedziny nauki. To właśnie stanowi o pięknie jej ewolucji. Każdy ma swój sposób na opisanie, czym jest joga i jakie znaczenie ma dla naszego życia. Ta „ścieżka wiedzy” została zweryfikowana przez liczne pokolenia, które podążały nią dociekając istoty prawa naturalnego. Jest ona też częścią “ścieżki piękna”, o której mówią Czirokezi.
Ostatecznie jedynym mistrzem jogi dla ciebie jesteś ty sam. Jak powiedział Budda: „Jesteś swoim jedynym mistrzem”. W jodze nie ma lepszych i gorszych ścieżek. Różne przekazy i techniki oferują środki odpowiednie dla różnych osób. Wszystkie one należą do tej samej ścieżki, mogą jednak wykorzystywać różne techniki i ich kombinacje. Ogólne wskazówki były znane od tysięcy lat, prawdopodobnie od zarania ludzkości. Same techniki można zrozumieć bardzo szybko. Chociaż zyskanie elastyczności i siły może zająć sporo czasu, inne aspekty praktyki można pojąć natychmiast. Ma to miejsce szczególnie pod okiem doświadczonego, empatycznego i obdarzonego darem obserwacji nauczyciela, którego jedynym zamiarem jest przekazanie praktyki, którą można następnie wykonywać samodzielnie. Myślę, że to właśnie ten aspekt jogi, który daje poczucie własnej siły umożliwiające realizację swojego przeznaczenia i urzeczywistnienie nawet najśmielszych marzeń, jest czymś, co naprawdę przyciąga ludzi do tego magicznego kręgu. Dzięki jodze można wyjść poza krąg zwyczajnego życia i zyskiwać coraz szerszą perspektywę. Ostatecznie prawdziwa duchowość oznacza naukę samodzielnego myślenia i nawiązywania kontaktu z Najwyższym Duchem w celu budowania szczęścia, pomyślności i pokoju w sobie, aby następnie przyczynić się do rozpowszechniania idei miłości i pokoju. Rdzenni Amerykanie mówią, że „duchowy wojownik” to ktoś, kto nieprzerwanie buduje zrównoważony i harmonijny świat dla przyszłych pokoleń. Korzyści z jogi są tak pociągające, ponieważ każdy pragnie niezależności, wolności, możliwości tworzenia i umiejętności sprostania swoim obowiązkom. Któż nie chciałby pozbyć się lęku, a zyskać wyższą świadomość? Jeśli bardzo chcemy, możemy to osiągnąć. Dobre samopoczucie wewnętrzne i pokój pozwolą nam zyskać nieskończony potencjał zespolenia z sercem Wszechświata i stania się jego spadkobiercami, by wykonać zadanie, które zaplanował dla nas Najwyższy Duch.
Przesyłam pokój i błogosławieństwo,
Danny Paradise
