Żółw zawsze wygrywa

Korekta w baddhakonasana
Tłumaczenie: 
Artur Wiśniewski

Nauczyciele uczący w stylu Mysore często dają korekty, których intencją jest skorygowanie pozycji lub pogłębienie, rozluźnienie i skierowanie ucznia we właściwym kierunku zarówno fizycznym jak i energetycznym. Takie podejście daje nauczycielowi możliwość zachęcenia ucznia do wykonania większego wysiłku lub w niektórych przypadkach do powstrzymania przed nadmiernie intensywną pracą. Tradycyjnie w Indiach uczniowie byli uczeni indywidualnie przez nauczycieli. Na zajęciach Mysore ta tradycja zostaje utrzymana.

MIT 1: Zajęcia Mysore są przeznaczone dla zaawansowanych uczniów a nie dla początkujących.

MIT 2: Muszę zapamiętać kolejność sekwencji zanim pójdę na zajęcia Mysore.

W rzeczywistości dla początkujących najlepsze są zajęcia Mysore. Asztanga jest intensywną, wymagającą siły praktyką i powinna być nauczana prawidłowo, w tempie stosownym dla każdego ucznia. Wiele osób odnosi wrażenie, że zajęcia Mysore są dla zaawansowanych uczniów, że są bardzo ciężkie i konieczna jest znajomość kolejności asan. Ale jedynie na zajęciach Mysore początkujący uczniowie mają szansę uczyć się kolejności indywidualnie, bezpośrednio od nauczyciela w tempie postępów dostosowanym do własnych możliwości. W taki sposób każdy może praktykować asztangajogę: starszy i młodszy, silniejszy i słabszy. Zamierzeniem Asztangajogi jest praktykowanie w stylu Mysore aby każdy uczeń od początkujących do zaawansowanych rozwijał praktykę we własnym tempie.

Zajęcia Mysore dają uczniom możliwość do praktykowania w sposób dostosowany do ich stylu życia, pracy, obowiązków domowych. Kolejną cechą jest możliwość praktykowania stosownie do własnych możliwości danego dnia. Dla przykładu, gdy jesteśmy zmęczeni możemy praktykować wolno w sposób wymagający mniej energii i odwrotnie posiadamy więcej energii możemy praktykować trochę żywiej. Uczniowie posiadają przez to swobodę praktykowanie we własny sposób.

MIT 3: Asztangajoga jest zbyt ciężka!

Jak to działa: początkujący rozpoczynają naukę powoli dostając jedną pozycję na tydzień (średnio), co daje czas na dostosowanie do zmian, które pojawią się w ciele, umyśle a w niektórych przypadkach również w stylu życia. Dodatkowo gdy uczymy się sekwencji pozycja po pozycji, tydzień po tygodniu, to łatwiej jest zapamiętać kolejność pozycji i prawidłowe winjasy.

Paweł Witkowski INTools