„VIRABHADRASANA I – HEROS Z UNIESIONYM MIECZEM”

śraddha virya smrti samadhi prajńa purvakah itaresam

Inni – przez wiarę, męstwo, pamięć, samadhi do oświecenia.

Jogasutry, I, 20

Według starożytnego traktatu o gramatyce sanskryckiej Dhatupatha, naturę rdzenia „vir” (od którego pochodzi wyraz „vira”– „bohater, wojownik, rycerz”) oznaczającego niepodzielną energię, odnajdziemy w akcie bycia wszędzie jako całość. Abhinavagupta – jeden z największych filozofów Indii, opisuję energię heroiczną jako: „wszystko, czego heros (bohater, wojownik) dokonuje w myśli, słowie i w czynie, poprzez każdą aktywność wymagającą śmiałości i heroizmu i przejawiającą esencję tych cech”[1].

Virabhadrasana I jest pierwszą z serii trzech asan nazwanych imieniem mitologicznego herosa i wojownika Virabhadry.  Wszystkie te trzy pozycje łączą w sobie siłę, grację i zręczność z obustronną harmonią, walecznym sercem i pełnym wiary oddaniem – cechami typowymi dla rycerza, bohatera czy wojownika. Wystarczy jeden rzut oka, żeby odnaleźć najważniejsze cechy wspólne tych pozycji, jednak zanim do tego przejdziemy, warto oddać również cześć tradycji.

W poprzednim artykule poświęconym mulabandhdzie i jej związkowi z mięśniami dna miednicy pominąłem opis mięśnia, który może być najsilniej powiązany z uddijanabandhą. Jeszcze raz spróbuję połączyć subtelne i grubomaterialne części ciała najlepiej, jak potrafię.

Wszechmocny mięsień biodrowo-lędźwiowy

Podstawą ciała i praktyki jogi są stopy. W celu ugruntowania fizycznych i energetycznych podstaw należy skupić się na naszym ośrodku energii, ruchu i równowagi, który zaczyna się blisko mięśnia biodrowo-lędźwiowego – pary mięśni, które przebiegają od trzonów ostatniego kręgu piersiowego (Th12) i czterech górnych trzonów kręgów lędźwiowych (L1-L4) ku dołowi do krętarza mniejszego kości udowej i są aktywne w pozycjach takich jak skłony do przodu (paschimottanasana), pozycja okrętu (navasana) a wydłużane na przykład w pozycji wojownika I (virabhadrasana I) lub łuku (dhanurasana).

Stopy są wspaniałym wynalazkiem, niestety przeważnie trzymamy je  w zamknięciu (w butach) przez większą część dnia. Biedactwa pełnią ważną rolę zarówno w naszym codziennym życiu, jak i w praktyce jogi. Stopy są podstawą ciała. Jako terapeuta w pierwszej kolejności skupiam uwagę na stopach, by zaobserwować, w jaki sposób dana osoba spędza na nich cały dzień. Jako nauczyciel jogi nauczyłem się zwracać uwagę w pierwszej kolejności na podstawę, którą jest praca stóp w pozycjach stojących.