Doświadczenie mistyczne w jodze klasycznej. Próba charakterystyki w oparciu o traktat „Jogasutry” Patańdżalego.

Wstęp

Doświadczenie mistyczne, jako doświadczenie filozoficzno-religijne, od zarania towarzyszyło człowiekowi. W umysłach ludzi istniało jako przekonanie o możliwości doświadczenia bezpośredniej komunikacji czy „unii” istoty ludzkiej z ostateczną rzeczywistością, którą określano na wiele sposobów: Absolut, byt doskonały, Bóg, fundament jakiegokolwiek istniejącego bytu(1). Poznanie Absolutu, ze względu na jego odmienny w kulturze charakter, różni się co do formy. W chrześcijaństwie, Absolut jest bytem osobowym (Bóg), który sam objawia się człowiekowi, działanie łaski otwiera człowieka na poczucie jedności oraz na bezpośrednie doświadczenie Jego obecności. W tradycjach Orientu, w których absolut jest bezosobową siłą (Jaźń), doświadczenie to ma charakter intuicyjny. Dochodzi się do niego o własnych siłach, czasami tylko z niewielką pomocą bóstw(2).

Chcesz pogłębić swoją praktykę i zrozumienie jogi, jako środka do osiągnięcia równowagi i uzdrowienia ciała i umysłu? Ten warsztat pomoże ci nie tylko odnaleźć nowe sposoby i techniki doskonalenia wykonywania asan, ale również otworzy ci bardziej holistyczne perspektywy twojej praktyki.

Dr Ronald Steiner jest jednym z najwybitniejszych nauczycieli asztangi. Od wielu lat jeździ po świecie, prowadząc kursy i warsztaty w czołowych ośrodkach jogi. Kalendarz jego podróży ustalany jest z przeszło rocznym wyprzedzeniem. Z pochodzenia jest Niemcem, z wykształcenia lekarzem medycyny sportowej. Należy do ścisłego grona najbardziej zaawansowanych w praktyce asztangajogi i jest jednym z niewielu nauczycieli osobiście autoryzowanych przez Sri K.Pattabhi Joisa i równocześnie przez BNS Iyengara. Jego metody nauczania bazują na połączeniu anatomii ruchu i terapii jogą, z głębią filozoficznego pojmowania jogi. Precyzyjna technika i równowaga energetyczna przeplata się z głębokim doświadczaniem całości. Więcej: www.AshtangaYoga.info

W jakim stopniu nauczyciel jogi powinien stosować fizyczne korekty? Richard Freeman i Patricia Sullivan dzielą się przemyśleniami na ten kontrowersyjny temat.

Kontrowersje wokół czakr

Ile jest czakr? Jak wyglądają? Gdzie się znajdują? Jaka jest ich funkcja? Wierzcie albo nie, ale nawet eksperci nie są co do tego zgodni.

„Po co pisać o czakrach”? zapytał mnie znajomy.  Wszyscy już o nich słyszeli.  

Kiedy po raz pierwszy zetknął się Pan z jogą?

Kiedy poznałem nauczycieli jogi w późnych latach 60-ych, czyli dość dawno temu.

Kim oni byli?

Było ich kilku. Byli to mistrzowie, którzy wyznawali nauki Joganandy, Ramana Maharshiego, Ramakriszny, Vivekanandy i Śri Aurobindo. W tamtych czasach istniało sporo takich grup. Jednakże na poziomie duchowym uczyłem się głównie od uczniów Śri Arubindo i Ramana Maharshiego. Zgłębiałem też astrologię wedyjską i medycynę konwencjonalną. Moje wizyty w Indiach i współpraca z hinduskimi nauczycielami zaczęły się w późnych latach 70-ych. W 1979 roku aśram Sri Arubindo zaczął publikować moje artykuły - komentarze do Wed. Współpracowałem też z aśramem Ammy, który również wydawał moje artykuły. Jeśli chodzi o ajurwedę, zacząłem pracować z doktorem Vasantem Ladem w roku 1983 w Meksyku, gdzie prowadził wówczas swoje seminaria.

Od 1973 roku uczyłem się dźjotisz  (hinduskiej astrologii i astronomii – przyp.tłum) od doktora Vallansa. W późnych latach 80-ych założyliśmy klinikę ajurwedy w Ameryce, zaczęliśmy udzielać konsultacji na temat dźjotisz i publikować artykuły.  Zacząłem jeździć do Europy ponad 10 lat temu i teraz robię to regularnie.  Doktor Vashta, jeden z najbardziej autorytatywnych nauczycieli w Punie, był moim głównym nauczycielem ajurwedy. Współpracowałem z nim przez ponad 10 lat. Należał do starszego pokolenia - ukończył college w roku 1949 (edukacja w dziedzinie ajurwedy była zabroniona przez rząd brytyjski aż do końca lat 30-ych), napisał wiele książek na temat ajurwedy i udzielał konsultacji firmom produkującym leki ajurwedyjskie.

Praktyka asztangajogi zawiera w sobie o wiele więcej niż samo wykonywanie asan, które wchodzą w skład Pierwszej Serii.

Pierwsza Seria jest podstawową sekwencją asztangajogi. Zawiera w sobie ziarna, które zaowocują w kolejnych sekwencjach, nie dotyczy to jednak tylko asan. Ziarna, które powinniśmy zasiać, zawierają w sobie również inne, bardziej subtelne, komponenty. Ważniejsze ziarna, które powinny być zasiane oraz pielęgnowane, są tymi odnoszącymi się do oddechu, bandh oraz driszti. To właśnie te komponenty są sednem praktyki jogi według metody asztangawinjasy. Często mówię swoim uczniom, że nawet jeśli wykonują asany wedle sekwencji Pierwszej Serii, nie oznacza to wcale, że praktykują asztangawinjasajogę.

Zapraszamy do lektury ostatniej części wywiadu przeprowadzonego przez Alexandra Medina z trzema mistrzami hathajogi: BKS Iyengarem, SKP Joisem i TKV Desikacharem. Ostatnia część wywiadu poświćona jest zagadnieniom duchowości i przyszłosci jogi.